بصیرت مداحی

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: نَفَسُ‏ الْمَهْمُومِ‏ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ‏ وَ هَمُّهُ‏ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ

امام صادق علیه‌السلام فرمود:  نَفَس كسى كه بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست .
ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ. پس امام صادق علیه‌السلام افزود: اين حديث را بايد با طلا نوشت !

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: كُلُ‏ الْجَزَعِ‏ وَ الْبُكَاءِ مَكْرُوهٌ‏ سِوَى‏ الْجَزَعِ‏ وَ الْبُكَاءِ عَلَى الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر ناليدن و گريه اى مكروه است، مگر ناله و گريه بر حسين علیه‌السلام

عَنِ الصّادقُ علیه‌السلام: يَا زُرَارَةُ إِنَ‏ السَّمَاءَ بَكَتْ‏ عَلَى‏ الْحُسَيْنِ‏ أَرْبَعِينَ‏ صَبَاحاً

امام صادق علیه‌السلام فرمود:  اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسين بن على علیه‌السلام گريه كرد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَا مِنْ‏ عَيْنٍ‏ بَكَتْ‏ لَنَا إِلَّا نُعِّمَتْ‏ بِالنَّظَرِ إِلَى الْكَوْثَرِ- وَ سُقِيَتْ مِنْهُ ‏

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هيچ چشمى نيست كه براى ما بگريد، مگر اينكه برخوردار از نعمتِ نگاه به كوثر مى شود و از آن سيرابش مى كنند.

قال علىُّ علیه‌السلام: ان الله ... اخْتَارَ لَنَا شِيعَةً يَنْصُرُونَنَا وَ يَفْرَحُونَ‏ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا

حضرت على علیه‌السلام فرمود:  خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.

قال الصّادق علیه‌السلام: الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي‏ جَعَلَ‏ فِي‏ النَّاسِ‏ مَنْ يَفِدُ إِلَيْنَا وَ يَمْدَحُنَا وَ يَرْثِي لَنَا

امام صادق علیه‌السلام فرمود: خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى آيند و بر ما وارد مى شوند و ما را مدح و مرثيه مى گويند.

قال الصّادق علیه‌السلام: مَنْ‏ قَالَ‏ فِينَا بَيْتَ‏ شِعْرٍ بَنَى‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ بَيْتاً فِي‏ الْجَنَّةِ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود:  هركس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه اى در بهشت، بنا مى كند.

قال الصّادق علیه‌السلام: مَا مِنْ‏ أَحَدٍ قَالَ‏ فِي‏ الْحُسَيْنِ‏ علیه‌السلام شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى بِهِ إِلَّا أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَه‏

امام صادق علیه‌السلام به جعفربن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين علیه‌السلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ ثَوَابٌ‏ إِلَّا الدَّمْعَةَ فِينَا.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمى كند و مزد بى اندازه دارد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ‏ دَمَعَتْ‏ عَيْنُهُ‏ فِينَا دَمْعَةً لِدَمٍ‏ سُفِكَ‏ لَنَا أَوْ حَقٍّ لَنَا نُقِصْنَاهُ أَوْ عِرْضٍ انْتُهِكَ لَنَا أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ شِيعَتِنَا بَوَّأَهُ اللَّهُ تَعَالَى بِهَا فِي الْجَنَّةِ حُقُباً.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر كس كه چشمش در راه ما گريان شود، بخاطر خونى كه از ما ريخته شده است، يا حقى كه از ما گرفته اند، يا آبرويى كه از ما يا يكى از شيعيان ما برده و هتك حرمت كرده اند، خداى متعال به همين سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى دهد.

قال الصّادق علیه‌السلام: وَ ارْحَمْ‏ تِلْكَ‏ الْأَعْيُنَ‏ الَّتِي‏ جَرَتْ‏ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمِ الصَّرْخَةَ الَّتِي كَانَتْ لَنَا

امام صادق علیه‌السلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بيت، چنين دعا مى كرد و مى فرمود: خدايا ... آن ديدگان را كه اشك هايش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جارى شده و دل هايى را كه بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فريادها و ناله هايى را كه در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده .

قال الصّادق علیه‌السلام: ... رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَكَ- أَمَا إِنَّكَ‏ مِنَ‏ الَّذِينَ‏ يُعَدُّونَ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَخَافُونَ لِخَوْفِنَا وَ يَأْمَنُونَ إِذَا أَمِنَّا أَمَا إِنَّكَ سَتَرَى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبَائِي لَك‏

امام صادق علیه‌السلام به مسمع كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود: خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار مى آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگين مى گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.

قال الصّادق علیه‌السلام «تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟» قَالَ: نَعَمْ، جُعِلْتُ فِدَاكَ. قَالَ: إِنَ‏ تِلْكَ‏ الْمَجَالِسَ‏ أُحِبُّهَا، فَأَحْيُوا أَمْرَنَا يَا فُضَيْلُ، فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا.

امام صادق علیه‌السلام از فُضيل پرسيد: آيا (دور هم ) مى نشينيد و حديث و سخن مى گوييد؟ گفت: آرى فرمود: اينگونه مجالس را دوست دارم، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند.

قال الصّادق علیه‌السلام: تَزَاوَرُوا وَ تَلَاقَوْا وَ تَذَاكَرُوا أَمْرَنَا وَ أَحْيُوهُ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: به زيارت و ديدار يكديگر برويد، با هم به سخن و مذاكره بنشينيد و امر ما را (:كنايه از حكومت و رهبرى ) زنده كنيد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ‏ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ‏ فَفَاضَتْ‏ عَيْنَاهُ‏ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ.

 امام صادق علیه‌السلام فرمود: نزد هر كس كه از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشك گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى كند.